قاصدک (پند و نثر های نغز)

آدمها دو گونه اند: آنان که تنها به صعود نگاه می کنند، و آنان که از نگاه صعود می کنند 

 زندگی را آنگونه که هست دوست داشته باش و آنگونه که دوست داری زندگی کن 

 آدمها دو گونه اند: آنها که دنیا تغییرشان می دهد و آنها که دنیا را تغییر می دهند
 

 هنر، پیروزی نیست، هنر کنار آمدن با شکست است و این عین پیروزی است 
 

زندگی ذره ذره جان آدمی را می گیرد، اما خونش می افتد به گردن مرگ
 

 پنجره های دلت را جایی بگشا که می دانی سرشار از هوای تازه است
 

 آنان که در زندگی شکست خورده اند شکست دادن را می آموزند
 

 چشمها زبان دومند وقتی که واژه های اشک سرازیر می شوند
  

 کار امروز را به فردا مسپار، امروز فردای همان دیروز است
 

 هنر، با زندگی ساختن نیست، هنر، زندگی را ساختن است
 

 آنان که عشق می ورزند، به عشق ورزیده شدن می ارزند
 

 صداقت آینه زمانی زیباست که زیبارویان به آن نگاه کنند
 

 نفرت خاکستری ست که از آتش عشق بر جا می ماند 

 عشق، میدان مشاعره است و ازدواج میدان مشاجره! 

 داشتن دوست مهم نیست، دوست داشتن مهم است
 

 مثل چشم باش، همه را ببین جز خویش را
 

 آسمانی باش برای آنان که پرنده می شوند 

 تنها (نون) است که قانون را می سازد
 

 تنها در کلاس عشق، غیبت جایزست